کد مطلب:172809 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
پیش درآمد
عاشورا، همچون كوهی است عظیم به وسعت تاریخ ، به زیبایی جلوه الهی و به رنگ خون ِ سیدالشهدا. قیام امام حسین (ع) مانند دشت نیست كه بتوان تا انتهایش را دید و كرانه هایش را مشاهده كرد، داستان یك كوه است ، از هر طرف می توان آن را درك كرد، می توان از آن بالا رفت و از جنبه های متفاوتش بهره برد. پس كربلا داستانی در دل خود جای داده است كه هر چه از آن بگویی ، كم گفته ای .
حسین (ع) فرزند دختر رسول اللّه (ص) كه ایمان را بر مصلحت مقدم می داشت . او پسر علی (ع) است كه شجاعت و هیبتش ، دشمنان را فراری می داد و فرزند فاطمه (س) است كه در برابر ظلم و ستم می ایستد و می سوزد، ولی كوتاه نمی آید. پس باید حماسه ای را ایجاد می كرد كه در تاریخ بشریت بماند و الگوی حق پرستان ِ تاریخ باشد.
او در مدینه النبی زیسته و با اسلام حقیقی ، كاملاً آشنا بود، پس «جامعه اسلامی مطلوب » را می شناخت . اما انحراف خلافت ، اشرافی گری ها، ظلم و ستم ها، خاموش كردن یاد و نام جدش رسول اللّه (ص) توهین به مادرش زهرا (س) و سب و توهین به پدرش علی بن ابی طالب (ع) را دیده و شنیده بود.
بعد از پنجاه سال پس از رحلت پیامبر، «تغییری در فرهنگ اسلام » به وجود آمد كه با خودِ اسلام ، در تضاد بود. لذا امام شرایط را مناسب دید كه با قیام خود، اصلاحی عظیم درجامعه اسلامی ایجاد كند، اصلاحی كه نه تنها در آن زمان و مكان ، بلكه در هر عصر و مكانی ، الگو و خواسته مسلمان واقعی باشد. سیدالشهدا بااین قیام نشان داد كه از اسلام تا اسلام فاصله زیادی هست ، آموزه های دینی ، یگانه است ، اما برداشت ها متفاوت است ، او خوب می دانست كه وقتی شكل حكومتی اسلام ، با روح آن در تعارض باشد، برداشت مردم عادی و تازه مسلمان ها از دین ، جنبه طاغوتی و اشرافی پیدا می كند و كم كم روح واقعی واصیل اسلام فراموش می شود. پس باید یك مصلح از جان گذشته بیاید، چه بهتر كه نوه رسول خدا، فرزند خلیفه مسلمین و امام شیعیان باشد. او باید با حماسه و خون خود، تفاوت اسلام با اسلام را در تاریخ به یادگار بگذارد و با «انقلاب اجتماعی » خود، به اصلاح جامعه دینی بپردازد.
امسال كه سال «عزت و افتخار حسینی » نام گرفته است ، باید سال شناختن ِ واقعی آن امام همام باشد، نه شناخت ظاهری ، بلكه شناخت آرمان هایش ، شناخت ایده هایش ، فرهنگش و اخلاقش ، او با قیامش عزت و افتخار را به اسلام بخشید و میراثش «نهضت حسینی » فراروی تمام حق پرستان تاریخ قرار دارد.
در این مقال ِ كوتاه ، سعی شده با بررسی جامعه مطلوب ِ اسلامی و انحراف هایش ، به قیام امام حسین و عوامل اجتماعی ، فرهنگی آن نیم نگاهی انداخته و آثار اجتماعی آن را بررسی كنیم . تا نه این كه حسین (ع) را بشناسانیم ، بلكه خودمان ، شیعه و وظایف شیعیان را شناخته و در رسیدن به الگوی عزت و افتخار كوشا باشیم .
حسین (ع) فرزند دختر رسول اللّه (ص) كه ایمان را بر مصلحت مقدم می داشت . او پسر علی (ع) است كه شجاعت و هیبتش ، دشمنان را فراری می داد و فرزند فاطمه (س) است كه در برابر ظلم و ستم می ایستد و می سوزد، ولی كوتاه نمی آید. پس باید حماسه ای را ایجاد می كرد كه در تاریخ بشریت بماند و الگوی حق پرستان ِ تاریخ باشد.
او در مدینه النبی زیسته و با اسلام حقیقی ، كاملاً آشنا بود، پس «جامعه اسلامی مطلوب » را می شناخت . اما انحراف خلافت ، اشرافی گری ها، ظلم و ستم ها، خاموش كردن یاد و نام جدش رسول اللّه (ص) توهین به مادرش زهرا (س) و سب و توهین به پدرش علی بن ابی طالب (ع) را دیده و شنیده بود.
بعد از پنجاه سال پس از رحلت پیامبر، «تغییری در فرهنگ اسلام » به وجود آمد كه با خودِ اسلام ، در تضاد بود. لذا امام شرایط را مناسب دید كه با قیام خود، اصلاحی عظیم درجامعه اسلامی ایجاد كند، اصلاحی كه نه تنها در آن زمان و مكان ، بلكه در هر عصر و مكانی ، الگو و خواسته مسلمان واقعی باشد. سیدالشهدا بااین قیام نشان داد كه از اسلام تا اسلام فاصله زیادی هست ، آموزه های دینی ، یگانه است ، اما برداشت ها متفاوت است ، او خوب می دانست كه وقتی شكل حكومتی اسلام ، با روح آن در تعارض باشد، برداشت مردم عادی و تازه مسلمان ها از دین ، جنبه طاغوتی و اشرافی پیدا می كند و كم كم روح واقعی واصیل اسلام فراموش می شود. پس باید یك مصلح از جان گذشته بیاید، چه بهتر كه نوه رسول خدا، فرزند خلیفه مسلمین و امام شیعیان باشد. او باید با حماسه و خون خود، تفاوت اسلام با اسلام را در تاریخ به یادگار بگذارد و با «انقلاب اجتماعی » خود، به اصلاح جامعه دینی بپردازد.
امسال كه سال «عزت و افتخار حسینی » نام گرفته است ، باید سال شناختن ِ واقعی آن امام همام باشد، نه شناخت ظاهری ، بلكه شناخت آرمان هایش ، شناخت ایده هایش ، فرهنگش و اخلاقش ، او با قیامش عزت و افتخار را به اسلام بخشید و میراثش «نهضت حسینی » فراروی تمام حق پرستان تاریخ قرار دارد.
در این مقال ِ كوتاه ، سعی شده با بررسی جامعه مطلوب ِ اسلامی و انحراف هایش ، به قیام امام حسین و عوامل اجتماعی ، فرهنگی آن نیم نگاهی انداخته و آثار اجتماعی آن را بررسی كنیم . تا نه این كه حسین (ع) را بشناسانیم ، بلكه خودمان ، شیعه و وظایف شیعیان را شناخته و در رسیدن به الگوی عزت و افتخار كوشا باشیم .